-خوف و رجاء صادقانه
-راز و رمز صلوات
-زيارت امام حسين (ع) در اربعين(1)
-زيارت امام حسين (ع) در اربعين(2)
-زيارت امام رضا(ع)
-زيارت حقيقي
-زيارت عاشورا و تسويف
-شرائط رجاء صادقانه
-شفاعت، رحمت
-مفهوم زيارت
-مفهوم زيارت(558)
-زيارت امام رضا(ع)(513)
-زيارت عاشورا و تسويف(508)
-راز و رمز صلوات(486)
-زيارت حقيقي(479)
-زيارت امام حسين (ع) در اربعين(2)(461)
-شفاعت، رحمت(458)
-زيارت امام حسين (ع) در اربعين(1)(450)
-خوف و رجاء صادقانه(439)
-شرائط رجاء صادقانه(423)
کد مطلب:10237 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:507
زيارت عاشورا و تسويف
بحثي كه براي اين جلسه انتخاب كرديم ، بحث زيارت عاشورا و تسويف هست .
براي صحبت كردن درباره زيارت عاشورا چند جلسه وقت لازم است . كه من در اين جلسه خيلي مختصر درباره اين زيارت صحبت مي كنم . اولاً ، زيارت عاشورا ، حديثي هست كه از امام محمد باقر (ع) نقل شده . ائمه (ع) ، بزرگان و حضرت امام (ره) تاكيد و سفارش بسيار زيادي داشتند بر خواندن اين زيارت . و همواره تأكيد
مي كردند كه زيارت عاشورا رو ترك نكنيد چه روزي يكبار، چه هفته اي يكبار ، چه ماهي يكبار و . . . به هر حال ترك نشه .
حالا ببينيم توي زيارت عاشورا چه چيزهايي هست كه اينقدر روش تاكيد شده .
1 ـ بحث تولي ، در زيارت عاشورا به اين موضوع تولي ( دوستي با دوستان خدا ) پرداخته مي شه . با ياد آوري آقا امام حسين (ع) در حقيقت قلبمون مي شكنه ، و اشك مون جاري مي شه . به قول معروف اينجا تنور داغه . اينجاست كه محبت در دل جاي مي گيره . يكي از دلايل اينكه اينقدر بر بكاء و گريه بر حسين (ع) تاكيد
مي كنند همينه . يعني در واقع وقتي دل مي شكنه ، و رقت پيدا مي كنه ، حرف پذير مي شه .
2 ـ دوم : بحث تبري در زيارت عاشورا . ( دشمني با دشمنان خدا ) شما دقت كنيد ، كمتر زيارتي مثل زيارت عاشورا هست كه به اين شكل همة دشمنان رو ( از اولين تا آخرين ) لعن كرده باشه . از اوني كه اسس اساس ظلم و الجور بود ( كسي كه پايه گذار ظلم و ستم بود ) تا الي يوم القيامه . پس اين زيارت يك جنبه بسيار قوي تبري داره . اصلاً نمي ذاره آدم خاموش بشه . وقتي مي گه : “ لعن الله امه اسرجت و الجمت و تنقبت لقتالك ” واقعاً كينه در دل آدم شعله ور مي شه . آدم با خودش مي گه : آقا ! اين ها ديگه چه مردمي بودند ؟! براي 72 نفر ميهمان با اين همه زن و بچه كه خودشون هم به ميهماني دعوتشون كرده بودند چه لشكر سفاك و خونخوار و مجهزي رو آماده كردند و به استقبالشون فرستادند . خب هر آدمي ، مخصوصاً اگر شيعه باشه وقتي اين چيزها رو مي شنوه ، دلش آتيش مي گيره و اين جنبه تبريِ زيارت عاشورا است .
حالا يه بحث مهمي هم اينجا هست و عده اي اين زيارت و اين همه لعن و گريه و داد و فرياد رو زير سوال
مي برند . همون طور كه نقل مي كنند عده اي از اهل سنت از سلطان الواعظين شيرازي ، ايراد گرفته بودند كه در كتاب شبهاي پيشاور بحثش مفصل اومده . سؤالي رو مطرح مي كنند و ميگن : آقا ! اين برنامه عاشورا چيه شما داريد ؟ چرا شما بعد از 1400 سال هنوز كه هنوزه ، ده روز اول محرم يا حتي بيشتر ، ( دو ماه محرم و صفر ) رو عزاداري مي كنيد و سياه پوش هستيد . آقا ! 1400 سال پيش يه اتفاقي افتاده ، چرا شما فراموش نمي كنيد ؟ چرا توي زيارت عاشوراتون اين قدر توهين به مقدسات ما مي كنيد ؟! ( آخه ما توي زيارت عاشورا يه سري چيزها رو لعن مي كنيم كه براي اونها مقدسه ) مرحوم شيرازي جواب داده بود : ببينيد ! ما مراسم عيد غدير رو كه همه ديده بودند و شنيده بودند رو با حسن ظن برگزار مي كرديم . گفتيم ديگه حالا شلوغش نكنيم . بعد ديديم اي آقا ! شما از اصل منكر شديد و گفتيد : اين حرفها چيه كه شما مي زنيد ؟ كدوم حجه الوداع ؟ كدوم غدير خم ؟ چه ولايتي ؟ لذا امام سجاد(ع) از همون سال بعد شروع كرد سالگرد شهادت امام حسين (ع) و يارانش رو گرفت و وقايع رو اعلام كرد . منبري آورد ، روضه خون آورد . مصبيتها رو خوندند . همه رو . ما هم از همون سال داريم داد مي زنيم كه بعد از يه مدت شما نگيد كدوم يزيد ، كدوم عمر، كدوم حرمله ؟! مي خوايم اين قضيه به تواتر برسه كه الحمدلله رسيده .
3 ـ دستورات اجتماعي زيارت عاشورا : كه خيلي هم زياده . دستوراتي مثل امر به جهاد ، امر به همدردي ، امر به ولايت ، امر به جامعه داري و حكمراني . همه اينها رو مي شه از زيارت عاشورا در آورد .
تعريف مي كنند كه وقتي شخص بزرگواري به خدمت امام زمان (ع) رسيده بود ، آقا تأكيد زيادي داشتند بر خواندن زيارتهاي جامعه كبيره و عاشورا .
از همون اول زيارت عاشورا يه سري نكاتي هست كه معمولاً هم براي بعضي ها سوال پيش مي ياد كه مثلاً : آقا ! چرا مي گيم : “ السلام عليك يا ابا عبدالله ” ( آخه در عرب به كسي مي گن “ ابا عبدالله ” كه اسم پسر بزرگش عبدالله باشه ، در صورتي كه آقا امام حسين (ع) چنين پسري نداشتند . ) خب ببينيم اين چه معني داره ؟ دو تا معني مي شه براش در نظر گرفت و هيچ منافاتي هم با هم ندارند و هر دو هم درست هست . يكي اين كه : اينقدر آقا امام حسين (ع) كار عجيبي كرد كه لياقت پيدا كرد مربي همه بندگان خدا بشه . “ ابا عبدالله ” يعني : پدر تربيتي و پدر اخلاقي ، جهادي ، سياسي و پدر اجتماعي بندگان خدا . اين يك معنا . معناي دوم كه يه مقدار قوي تره ، اينكه : حتماً شنيديد مثلاً مي گن : “ آقاي فلاني توي شنا كردن خيلي استاده . اصلاً پدر شناگريه . يا فلاني پدر فيزيكه و يا . . . به اين مي گن مبالغه . يعني اينكه امام حسين (ع) در عبوديت و بندگي خدا ، كاري كرده كه پدر بنده هاي خدا شده ، يعني آقا در بندگي به حد اعلا رسيده . هم جان ، هم مال ، هم ناموس ، هم جواني ، هم پيري ، خلاصه همه چيز خودش رو در راه خدا مصرف كرده . اين مي شه اوج بندگي .
خب اين معناي ابا عبدالله . يا يك سؤال ديگه هست كه مثلاً مي پرسند آقا ! “ يا ثار الله ” يعني چي ؟ مگه خدا خون داره ؟ اين هم دو معنا داره . اولاً “ ثار ” هميشه به معناي خون نيست . حتماً شنيديد كه مي گن : آقاي فلاني با فلاني هم خون هستند . فاميل هستند . اينجا مي خواد بگه امام حسين (ع) اين قدر به خدا نزديك شده كه لياقت هم خون بودن با خدا رو پيدا كرده . اين يك معنا هست . اما معناي قويتر “ ثار ” كه توي كتب اومده ، به معناي انتقام گيرنده است . وقتي مي گن : “ يا ثار الله ” يعني : “ اي كسي كه فقط و فقط خدا ميتونه انتقام تو رو بگيره . هيچ كس ديگه اين توانايي رو نداره . ”
حتي توي تاريخ ما قيام مختار رو داشتيم . مختار كسي بود كه همه قاتلين امام حسين (ع) رو پيدا كرد و به شكل وحشتناكي اونها رو كشت . اما ما معتقديم كه انتقام خون حسين (ع) هنوز گرفته نشده . حديث عاشورا تاكيد داره كه فقط خدا هست كه مي تونه انتقام خون حسين (ع) رو بگيره . لذا اولين حرفي كه خانم
فاطمه (س) روز قيامت مي زنه ، اينه : “ خدايا ! انتقام حسينم رو بگير . ”
4 ـ مسئله ديگه اي كه در زيارت عاشورا بهش تأكيد شده : بحث “ تمهيد ” هست . “ و لعن الله الممهدين لهم بالتمكين من قتالكم ” . خدا لعنت كند ممهدين را .
“ تمهيد ” به معناي فرش گسترانيدن ، زمينه ساز بودن و مقدمه شدن هست . مثل وقتي كه شخص از هواپيما پياده مي شه و جلوش فرش قرمز پهن مي كنند ! و يا اون كسي كه براي رسيدن به مدارج عالي ، درس مي خونه . به اين درس خوندن هم تمهيد مي گن . اون كسي كه براي ساختمان پايه درست مي كنه به اين پايه درست كردن تمهيد مي گن . و خيلي مسائل ديگه . وقتي مي گيم : “ لعن الله الممهدين لهم بالتمكين من قتالكم ” يعني خدا لعنت كنه كساني رو كه زمينه ساز بودند تا شما شهيد بشيد .
اين بحث تمهيد رو ميخوايم يه كمي بازش كنيم . تمهيد چند مدله . ( از اينجا به بعد داريم زيارت عاشورا رو در زندگي و جامعه و دنياي كنوني پياده مي كنيم . )
ممهدين در واقعه كربلا چه كساني بودند ؟ اول اونهايي كه نامه نوشتند و آقا رو به كوفه دعوت كردند . نامه هاي دروغ نوشتند كه مردم آماده اند . خيلي از اونها همون لحظه نگارش قصد امضا كردن نداشتند ، منتها ديدند همه امضا كردند ، ترسيدند ، گفتند حالا فردا اگه امام (ع) اومد و حكومت تشكيل داد سر ما بي كلاه مي مونه .
پس اولين مرحله تمهيد اينه كه آقا ! به دروغ بگي ما با شما هستيم . خطاب به امام يا رهبر جامعه ، خطاب به ولي فقيه بگي ما اهل كوفه نيستيم علي تنها بماند . اما موقع عمل كه شد ، شونه خالي كني . پس شعار دروغ اولين مرحله تمهيده . حتي اگر به مرحله آزمايش هم نرسه ، شما به جرم همين دروغ گفتن ، جزء ممهدين خواهي بود و معذب خواهي شد . لذا در زيارت عاشورا مراقب باشيم خودمون رو لعن نكنيم ! اين مرحله اول .
مرحله دوم تمهيد : وقتي هست كه پاي آزمايش به ميون مي ياد . بقول معروف يه كم سنبه پر زور مي شه . كساني هستند كه اول صادقند ، اما با يه كمي فشار مي برند . يه كم ترس باعث مي شه كنار بكشند . ديدند زياد سر مي برند ، زياد شكنجه مي كنند . از همون جا بريدند . و جزء ممهدين شدند .
اما گروه سوم ممهدين : اونهايي هستند كه وقتي ابن زياد اعلام كرد كه ما قراره براي قتال امام حسين (ع) لشكر بفرستيم ثبت نام كردند . اينها ديگه خيلي وضعشون خرابه ! ثبت نام كردند كه برن پسر فاطمه (س) رو بكشن !
و گروه چهارم : كساني بودند كه توان جنگيدن نداشتند ، با پول كمك كردند تا سر پيري ابن زياد دستشون رو بگيره ! كه اين ديگه خيلي بي لياقتي و جنايت مي خواد . بعضي ها خيلي بي چشم و رو بودند . اين مردم كوفه رو فقط علي مي شناسه كه چه جانورهايي بودند . اونها رو فقط زينب (س) مي شناسه . نقل كردند طرف زينتهاي زنش رو برد فروخت براي اينكه به لشكر يزيد كمك كنه . يكي نبود بگه : بدبخت ! داري مي ميري . پات لبه گوره . پسر فاطمه (س) غريبه . تو مي دوني پسر فاطمه (س) بر حقه ، ولي باز هم اينطور برخورد مي كني ؟!
حالا بيائيم توي جامعه خودمون . آقا ! اگر نسبت به مقام معظم رهبري صدق لساني نداشته باشي ، از ممهدين هستي . هموني كه توي زيارت عاشورا داري نفرينش مي كني . صدق لسان يعني چي ؟ يعني : اگر حرف مي زني بايد پاي حرفت مردونه بايستي . تا اون وقتي كه راي تو با راي رهبرت يكي هست ، اطاعت از رهبري هنر نيست . اون وقتي كه آقا چيزي گفتند و تو ديدي خلاف نظرت هست ، خلاف دلت هست ، اگر به خاطر خدا و به خاطر ولايت ، قبول كردي ، مي توني ادعاي پيروي از رهبري رو داشته باشي . تا وقتي حرف ما با حرف رهبر يكيه در حقيقت ما اطاعت نمي كنيم بلكه داريم حرف و رأي خودمون رو عمل مي كنيم . اما اون وقتي كه حرف آقا به دلت نچسبيد ، اگر دلت رو خط زدي بدون كه جزء ممهدين نيستي . در غير اين صورت ، توي زيارت عاشورا داري خودت رو هم لعنت مي كني !
اگه شعار دادي كه ما اهل كوفه نيستيم بايد تا آخرش پاي حرفت باشي وقتي آقا فرمودند : مبازره با تجمل گرايي ! اگه تو ماشين چند ميليوني داشته باشي ، دقيقاً اهل كوفه هستي .
كسي كه ادعاي پيروي از علي (ع) مي كنه و مثل معاويه زندگي مي كنه ، يكي از همون كساني هست كه ما هر روز داريم لعنتش مي كنيم . “ لعن الله الممهدين لهم بالتمكين من قتالكم برئت الي الله و اليكم منهم ” به اون هم داريم مي گيم كه : ما از شما بيزاريم ، شماها اسلام رو خراب كرديد ! شماها دين رو بد نام كرديد . شما هم جزء كساني هستيد كه امام حسين (ع) رو كشتند ! مراقب باشيم توي اين زمانه دين و اسلام رو خراب نكنيم . بقول آقاي قرائتي مي فرمودند : الان امر به معروف و عبادت و كمك كردن هاي بي دردسر باب شده ! مثلاً در ماشينت بازه ، حالا ممكنه خراب باشه . هزار نفر بوق مي زنند كه آقا در ماشينت بازه ! اما همين ماشين اگه بنزين تموم كنه . توي گرماي 40 درجه ، هر چي كنار خيابون بايستي يه نفر هم كمك نمي كنه !
يا اينكه طرف يه جايي نشسته ، يه نفر مي ياد مي گه : آقا معذرت مي خواهم . اينجايي كه شما نشستين نجس بود ! حالا بايد بره كت و شلوار و همه چيزش رو بشوره ! بيكاري آقا ! اينم امر به معروف شد ؟ تازه الان امر به معروف هايي باب شده كه اصلا براي دين و اسلام و حزب الله و رهبري دشمن درست مي كنه !
پس اين هم بحث تمهيد در زيارت عاشورا . اگه اين درسها رو از زيارت عاشورا بگيريم ، چي ميشه !؟ اصلا زيارت عاشورا براي همينه .
حالا ببينيم آرزوي كسي كه زيارت عاشورا مي خونه چيه ؟ “ اني اتقرب الي الله و الي رسوله و الي امير المومنين و الي فاطمه و الي الحسن و اليك بموالاتكم . ” مي خوايم تقرب پيدا كنيم . بايد ازپيغمبر (ص) شروع كني ، راه تقرب بعد از پيغمبر (ص) علي (ع) و فاطمه (س) است . بعد هم جاي ديگه نرو ! حسن (ع) و حسين (ع) و الي آخر .
تا اينجا مسير تقرب رو نشون داد . بعد مي گه كه چطوري تقرب پيدا كنيم . “ بموالاتكم و موالات وليكم و بالبرائه من اعدائكم و الناصين لكم الحرب . بالبرائه من اشياعهم و اتباعهم و اوليائهم . ” تقرب به هيچ وجه اينطور حاصل نمي شه كه مثلاً سرت رو بندازي پائين و بري توي غار يا بيابون بنشيني صبح تا شب و شب تا صبح گريه كني ، نماز بخوني . اينها تقرب نمي ياره . تقرب حاصل نمي شه مگر : “ بموالاتكم و بالبرائه من اعدائكم ” بايد بري توي جامعه و پدر دشمنان امام حسين (ع) رو در بياري . “ والناصبين لكم الحرب ” هر كسي رو كه ديدي بر عليه اسلام حرفي داره ، منطقاً و عملاً باهاش برخورد كني .
“ و بالبرائه من اشياعهم و اتباعهم و اوليائهم ” يعني : از دوستان غير ولايتي خودت ببري . بايد نسبت به اونها برائت داشته باشي . راه تقرب اينه . حالا با اين تقرب ديني ، اجتماعي و سياسيِ قوي چي مي خواي ؟ ميخواي به كجا برسي ؟ البته باز هم بحول و قوه خدا . “ اسئله ان يبلغي المقام المحمود لكم عندالله . ” مقام محمود ، يعني مقامي كه خود خدا از اون تعريف كرده ، حمدش كرده .
حضرت امام (ره ) مي فرمايند : “ مقام محمود يعني ارتباط خالصانه ، عاشقانه و عارفانه با خدا . ” خوب دقت كنيد . بايد اين سه خصوصيت داشته باشي تا به مقام محمودبرسي . 1 ـ خالصانه 2 ـ عاشقانه 3 ـ عارفانه . يعني از روي شناخت و معرفت . بعد امام (ره) ادامه مي دن : “ اين ارتباط ميسر نمي شود مگر در خلوت سحري . ”
ببينيد زيارت عاشورا داره ما رو به كجا مي فرسته ؟! “ الصلاه الليل مرضاه للرب .” مي خواد بگه : آقا ! زيارت عاشورا رو خوندي ؟ خيلي عاليه ولي نيمه شب يادت نره .
“ و من الليل فتهجده به نافله لك عسي ان يبعثك ربك مقاما محمودا .” شب دو ركعت نماز به جا بيار . چه بسا تو رو جزو كساني قرار بده كه به مقام محمود رسيدند .
اما مسئله بسيار مهم تسويف ، با توجه به فرارسيدن ماه هاي محرم و صفر كه وقت خودسازي هست و همچنين با توجه به فرارسيدن ايام امتحانات كه وقت نتيجه گيري و آينده سازي ، مسئله بسيار با اهميت و سازنده اي كه الان مي خوايم بهش بپردازيم ، بحث تسويف هست . حضرت علي (ع) مي فرمايد : “ ان اكثر صياح اهل النار من التسويف ”
بدرستيكه اكثر صياح اهل جهنم ، از تسويف است . “ صياح ” جمع صيحه است . صيحه يعني فرياد توام با درد . اكثر ناله هاي دردآلود اهل نار از تسويف هست . اينجا كلمه “ مِن ” ، مِنِ تعليل هست . يعني علت صيحه زدن تسويفه . حالا ببينيم تسويف چيه . الان شايد فكر كنيد كه اين تسويف چه گناه بزرگيه كه بيشترين ناراحتي ها رو براي ما در آخرت به بار مي ياره . شايد هركي 20 تا پيغمبر رو كشته باشه ، دچار تسويف شده . يا كسي كه صدها زنا رو مرتكب شده .
مي خوايم بررسي مي كنيم ببينيم تسويف چيه . تسويف خودش يك جور تمهيده . تسويف ، مهد گستر براي بسياري از گناهان هست . ريشه تسويف ، سوف هست . تسويف يعني سوفَ سوفَ كردن . ( فردا ، فردا كردن ) يعني كار امروز رو به فردا انداختن . ناله هاي اهل جهنم از اينه كه كار رو عقب انداخته اند . حالا اين دقيقا يعني چه ؟ ببينيد . ما دو نوع تسويف داريم . يكي تسويف در مسائل مادي و ديگري تسويف در مسائل معنوي .
تسويف در ماديات هم خود بر دو نوع هست . يك قسمت فقط دنياي ما رو خراب مي كنه و نوع ديگه هم دنيا رو خراب مي كند و هم آخرت رو . يكي از بزرگترين و مثمرثمرترين و با نفوذ ترين راههاي شيطون و يكي از بزرگترين دامها و حيله هاي شيطون بخصوص براي ما بچه مسلمونها ، براي ما هيئتها ، براي ما گريه كنها و براي ما بچه حزب الهي ها همين تسويف در امور ماديه . شايد بگيد : يعني چي كه تسويف در امور مادي ، آخرت رو خراب مي كنه ؟ اين مطلب رو خوب دقت كنيد . شايد تا حالا جايي نشنيده باشيد ، شيطون جوري دنيا رو براي آدم جلوه مي ده كه كار دنيايي براش بي اهميت مي شه . خيلي مكرِ عجيبيه . يكي از تسويفها اينه كه شيطون دنيا رو طوري جلوه مي ده ، كه انسان به بهونه اينكه : آقا ! ما مرغ باغ ملكوتيم ! از اين عالم خاك نيستيم ، الحمدلله از اين دنيا بريديم ، يك سري مسائل دنيايي رو رها مي كنه و بعد شيطون به وسيله همين دنيا زير آب آخرتش رو مي زنه . عجله هم نداره . هر چند سال كه طول بكشه .
ازش مي پرسم : “ آقا ! شما چكاره اي ؟ ” مي گه : “ ما كبوتر حرميم ! صبح و ظهر و شب توي مسجديم ! مي گم : آخه كبوتر حرم هم شد شغل ؟! خُب توي مسجد چكار مي كني ؟ مي گه : كار فرهنگي . مي گم : آقا ! اين خيانته ! كه تو داري مرتكب مي شي . بعد هم با يه ژست مدعيانه و عارفانه مي گه : آقا ! شما مي خواي ما رو از مسجد جدا كني و اهل دنيا كني ؟! مي گم : خُب برو ، اما چهار سال ديگه كه گير كردي ، به هم مي رسيم ، ببينم باز مي ري مسجد يا نه ؟! مسجد مي ري يا اينكه به هر چي نماز و نماز خون و منبري و مداح هست فحش مي دي كه ما يه عمر توي مجلس اينها رفتيم ، پاي منبرشون بوديم ، سينه زديم ، مجلس شون رو گرم كرديم ، اما هيچي بما نگفتن كه : بابا ! مسائل ديگه اي هم هست ، اونها رو هم بايد ياد بگيري . فقط نبايد شعار بدي ، بايد عمل هم داشته باشي . بابا ! درسِت رو هم بايد بخوني .
كسي هست كه من خودم مي شناسمش ، همرزم خودم بود ، 10 بار هم مجروح شد ، اما فقط 15 سال مرغ باغ ملكوت بود ! الان مي گه : من اصلا از صداي مداحي متنفرم ! اصلا وقتي مي بينم يه جايي مداحي هست راهم رو كج مي كنم ! ( تازه اون جبهه بوده . زياد هم علافي نمي كرده . ) بهش گفتم : تقصير خودته . چرا بعد از جنگ نرفتي دنبال درس ؟ تنبلي كردي ، مثلا بي خيال دنيا بودي ، حالا نه شغل داري ، نه موقعيت و نه وجهه اجتماعي و نه شرايط ازدواج . لذا گير كردي و از همه اون معنوياتي كه قبلاً باهاش عشق مي كردي بريدي . توي سركوفتهاي فاميل و دوستان گير مي كني . همه جا سركوفت مي خوري كه حرف نزن ! بيسواد ! بعد هم ، همه چيز رو به گردن خدا مي ندازي ! بابا ! چرا اينجوري به خدا ظلم ميكني ؟!
دقت كنيد . فتواي حضرت امام (ره) هست . ايشون فرمودند : حرامست به مدرسه برويد و درس نخوانيد . حرامست ! يعني اگر درس نخوني ، به محض اينكه پات رو توي دبيرستان گذاشتي برايت گناه مي نويسند . تويي كه داري صبح تا شب حرام مرتكب مي شي ديگه چرا سينه مي زني ؟ ديگه براي چي هيأت مي ياي ؟ براي چي نماز شب مي خوني ؟ تويي كه درس نمي خوني داري گناه صغيره انجام مي دي و اصرار بر صغيره ، گناه كبيره است . حضرت علي (ع) مي فرمايد : لاصغيره مع الاصرار . اون گناه صغيره اي كه تكرار بشه ديگه صغيره نيست . كبيره است . اينهم تسويفه . تسويف دنيايي كه آخرش آخرت رو خراب مي كنه . “ خسر الدنيا و الاخره . ”
اين چيزهايي كه تا حالا گفتم ، فعلاً مكر شيطونه . تسويف ديگه كار خود ماست كه آخر مي گم .
اما تسويف در امور معنوي : الان اينجا يك چيزي رو مي شنوي ، يه چيزي رو ياد مي گيري ، اگر بعد بهش عمل نكني و عقب بندازي اين تسويف در امور معنوي هست . مثلاً مي گن : آقا ! نماز اول وقت چه فايده هايي داره ، اگر نماز قبول نشه ، ديگه هيچ كاري فايده نداره . آقا ! اولين سوال قيامت نمازه ، اگه رد شدي ديگه از بقيه سئوال نمي كنند . همه اينها رو شنيدي ؟ بعد به خودت مي گي ديگه ان شاءالله نمازهام رو درست مي خونم . اگه از همين الان شروع نكني ، دچار تسويف در امور معنوي شدي . و روز قيامت زياد حسرت اون رو مي كشي . يك هفته با امروز و فردا كردن مي گذره . بعد يواش يواش ديگه اون آتيشي كه توي مجلس و پاي منبر در دلت افتاده بود سرد مي شه . شيطون هم ، همين رو مي خواد . بعد روز قيامت صيحه مي زني كه كاش همون شب مردونه رفته بودم پاي گود و ديگه ول نمي كردم . مي گن : آقا ! نماز شب اين فايده ها رو داره . مي گه : حال امشب خوابمون مي ياد ، از فردا شب . كار رو عقب مي ندازه . بابا ! لااقل 5 ثانيه پاشو ، بگو : “ استغفرالله ” بعد بخواب . نگذار گرفتار تسويف بشي . اگر شده يك دقيقه ، اما اين مبارزه رو داشته باش . از همون اولين قدم مبارزه كن . بگو : من مي دونم شيطون سنگ مي ندازه اما من از همين امشب شروع مي كنم . با تسويف مبارزه كن . از همين الان كه رفتي خونه كتاب درسي رو باز كن و شروع كن . ولو 5 دقيقه ، يك ربع . ولي نگذار سرد بشي . تا تنور داغه نون رو بچسبون . از همين الان كه تصميم گرفتي شروع كن . بعضيها از سفر مشهد كه برمي گردند ، اولش واقعاً داغ هستند ، يه تصميم هاي خوبي مي گيرن ولي بعد دچار تسويف مي شن و سرد مي شن . اين رو دقت كن ! وقتي تصميم به انجام عملي گرفتي ، همون جا اراده ات رو به رخ شيطون بكش . بگو به كوري چشم تو از همين الان شروع مي كنم .
خُب اين هم از تسويف در امور مادي و معنوي انشاء الله خدا عنايت كنه ما هيچ وقت گرفتار تسويف نشيم . چون بلاي جان دنيا و آخرتمون هست . هم دنيا رو خراب مي كنه و هم آخرت رو .
بعضي وقتها من در بين بچه ها چيزهايي مي بينم كه واقعاً اميدوار مي شم . چند روز پيش به خونه يكي از
بچه ها رفته بوديم ، ديدم يه مقوا كذاشته كنار طاقچه ، روش برنامة درسيش رو نوشته بود ، يه سري احاديث جالب و زيبا رو هم براي اينكه از يادش نره ، روي اون نوشته . اولين حديثي كه نوشته بود ( من از اين انتخابش خيلي لذت بردم ) اون حديث حضرت رسول (ص) در مورد نماز بود ، ايشون مي فرمايند : لركعتان خفيفتان من ماتحتقرون احب الي صاحب هذا القبر من دنيا كم كلها .
خب اين رو زده توي طاقچه اتاقش و هروقت مي خواد نماز بخونه ، يادش مي ياد كه يه روزي مي شه براي دو ركعت نمازهاي ساده و الكي خودمون گير مي كنيم . اين يعني مبارزه با تسويف .
بعضي احاديث واقعاً با دل آدم بازي مي كنه . شايد حالا كه خونه رفت ، اين حديث رو بنويسه كه : “ ان اكثر صياح اهل النار من التسويف ”
انشاءالله كه خدا عنايت مي كنه و اين جمعي كه ما تشكيل داديم ، حداقل تا دم مرگ با هم بمونيم . و كسي از اين جمع بريده نشه . روز به روز همه با هم ، قدم به قدم و با كار روي ريشه ها جلو بريم . اينجا ديگه بحث ، بحثه پشت بامه . آدم بايد دقت كنه نه از اين طرف بيفته و نه از اون طرف . انشاءالله
والسلام
براي صحبت كردن درباره زيارت عاشورا چند جلسه وقت لازم است . كه من در اين جلسه خيلي مختصر درباره اين زيارت صحبت مي كنم . اولاً ، زيارت عاشورا ، حديثي هست كه از امام محمد باقر (ع) نقل شده . ائمه (ع) ، بزرگان و حضرت امام (ره) تاكيد و سفارش بسيار زيادي داشتند بر خواندن اين زيارت . و همواره تأكيد
مي كردند كه زيارت عاشورا رو ترك نكنيد چه روزي يكبار، چه هفته اي يكبار ، چه ماهي يكبار و . . . به هر حال ترك نشه .
حالا ببينيم توي زيارت عاشورا چه چيزهايي هست كه اينقدر روش تاكيد شده .
1 ـ بحث تولي ، در زيارت عاشورا به اين موضوع تولي ( دوستي با دوستان خدا ) پرداخته مي شه . با ياد آوري آقا امام حسين (ع) در حقيقت قلبمون مي شكنه ، و اشك مون جاري مي شه . به قول معروف اينجا تنور داغه . اينجاست كه محبت در دل جاي مي گيره . يكي از دلايل اينكه اينقدر بر بكاء و گريه بر حسين (ع) تاكيد
مي كنند همينه . يعني در واقع وقتي دل مي شكنه ، و رقت پيدا مي كنه ، حرف پذير مي شه .
2 ـ دوم : بحث تبري در زيارت عاشورا . ( دشمني با دشمنان خدا ) شما دقت كنيد ، كمتر زيارتي مثل زيارت عاشورا هست كه به اين شكل همة دشمنان رو ( از اولين تا آخرين ) لعن كرده باشه . از اوني كه اسس اساس ظلم و الجور بود ( كسي كه پايه گذار ظلم و ستم بود ) تا الي يوم القيامه . پس اين زيارت يك جنبه بسيار قوي تبري داره . اصلاً نمي ذاره آدم خاموش بشه . وقتي مي گه : “ لعن الله امه اسرجت و الجمت و تنقبت لقتالك ” واقعاً كينه در دل آدم شعله ور مي شه . آدم با خودش مي گه : آقا ! اين ها ديگه چه مردمي بودند ؟! براي 72 نفر ميهمان با اين همه زن و بچه كه خودشون هم به ميهماني دعوتشون كرده بودند چه لشكر سفاك و خونخوار و مجهزي رو آماده كردند و به استقبالشون فرستادند . خب هر آدمي ، مخصوصاً اگر شيعه باشه وقتي اين چيزها رو مي شنوه ، دلش آتيش مي گيره و اين جنبه تبريِ زيارت عاشورا است .
حالا يه بحث مهمي هم اينجا هست و عده اي اين زيارت و اين همه لعن و گريه و داد و فرياد رو زير سوال
مي برند . همون طور كه نقل مي كنند عده اي از اهل سنت از سلطان الواعظين شيرازي ، ايراد گرفته بودند كه در كتاب شبهاي پيشاور بحثش مفصل اومده . سؤالي رو مطرح مي كنند و ميگن : آقا ! اين برنامه عاشورا چيه شما داريد ؟ چرا شما بعد از 1400 سال هنوز كه هنوزه ، ده روز اول محرم يا حتي بيشتر ، ( دو ماه محرم و صفر ) رو عزاداري مي كنيد و سياه پوش هستيد . آقا ! 1400 سال پيش يه اتفاقي افتاده ، چرا شما فراموش نمي كنيد ؟ چرا توي زيارت عاشوراتون اين قدر توهين به مقدسات ما مي كنيد ؟! ( آخه ما توي زيارت عاشورا يه سري چيزها رو لعن مي كنيم كه براي اونها مقدسه ) مرحوم شيرازي جواب داده بود : ببينيد ! ما مراسم عيد غدير رو كه همه ديده بودند و شنيده بودند رو با حسن ظن برگزار مي كرديم . گفتيم ديگه حالا شلوغش نكنيم . بعد ديديم اي آقا ! شما از اصل منكر شديد و گفتيد : اين حرفها چيه كه شما مي زنيد ؟ كدوم حجه الوداع ؟ كدوم غدير خم ؟ چه ولايتي ؟ لذا امام سجاد(ع) از همون سال بعد شروع كرد سالگرد شهادت امام حسين (ع) و يارانش رو گرفت و وقايع رو اعلام كرد . منبري آورد ، روضه خون آورد . مصبيتها رو خوندند . همه رو . ما هم از همون سال داريم داد مي زنيم كه بعد از يه مدت شما نگيد كدوم يزيد ، كدوم عمر، كدوم حرمله ؟! مي خوايم اين قضيه به تواتر برسه كه الحمدلله رسيده .
3 ـ دستورات اجتماعي زيارت عاشورا : كه خيلي هم زياده . دستوراتي مثل امر به جهاد ، امر به همدردي ، امر به ولايت ، امر به جامعه داري و حكمراني . همه اينها رو مي شه از زيارت عاشورا در آورد .
تعريف مي كنند كه وقتي شخص بزرگواري به خدمت امام زمان (ع) رسيده بود ، آقا تأكيد زيادي داشتند بر خواندن زيارتهاي جامعه كبيره و عاشورا .
از همون اول زيارت عاشورا يه سري نكاتي هست كه معمولاً هم براي بعضي ها سوال پيش مي ياد كه مثلاً : آقا ! چرا مي گيم : “ السلام عليك يا ابا عبدالله ” ( آخه در عرب به كسي مي گن “ ابا عبدالله ” كه اسم پسر بزرگش عبدالله باشه ، در صورتي كه آقا امام حسين (ع) چنين پسري نداشتند . ) خب ببينيم اين چه معني داره ؟ دو تا معني مي شه براش در نظر گرفت و هيچ منافاتي هم با هم ندارند و هر دو هم درست هست . يكي اين كه : اينقدر آقا امام حسين (ع) كار عجيبي كرد كه لياقت پيدا كرد مربي همه بندگان خدا بشه . “ ابا عبدالله ” يعني : پدر تربيتي و پدر اخلاقي ، جهادي ، سياسي و پدر اجتماعي بندگان خدا . اين يك معنا . معناي دوم كه يه مقدار قوي تره ، اينكه : حتماً شنيديد مثلاً مي گن : “ آقاي فلاني توي شنا كردن خيلي استاده . اصلاً پدر شناگريه . يا فلاني پدر فيزيكه و يا . . . به اين مي گن مبالغه . يعني اينكه امام حسين (ع) در عبوديت و بندگي خدا ، كاري كرده كه پدر بنده هاي خدا شده ، يعني آقا در بندگي به حد اعلا رسيده . هم جان ، هم مال ، هم ناموس ، هم جواني ، هم پيري ، خلاصه همه چيز خودش رو در راه خدا مصرف كرده . اين مي شه اوج بندگي .
خب اين معناي ابا عبدالله . يا يك سؤال ديگه هست كه مثلاً مي پرسند آقا ! “ يا ثار الله ” يعني چي ؟ مگه خدا خون داره ؟ اين هم دو معنا داره . اولاً “ ثار ” هميشه به معناي خون نيست . حتماً شنيديد كه مي گن : آقاي فلاني با فلاني هم خون هستند . فاميل هستند . اينجا مي خواد بگه امام حسين (ع) اين قدر به خدا نزديك شده كه لياقت هم خون بودن با خدا رو پيدا كرده . اين يك معنا هست . اما معناي قويتر “ ثار ” كه توي كتب اومده ، به معناي انتقام گيرنده است . وقتي مي گن : “ يا ثار الله ” يعني : “ اي كسي كه فقط و فقط خدا ميتونه انتقام تو رو بگيره . هيچ كس ديگه اين توانايي رو نداره . ”
حتي توي تاريخ ما قيام مختار رو داشتيم . مختار كسي بود كه همه قاتلين امام حسين (ع) رو پيدا كرد و به شكل وحشتناكي اونها رو كشت . اما ما معتقديم كه انتقام خون حسين (ع) هنوز گرفته نشده . حديث عاشورا تاكيد داره كه فقط خدا هست كه مي تونه انتقام خون حسين (ع) رو بگيره . لذا اولين حرفي كه خانم
فاطمه (س) روز قيامت مي زنه ، اينه : “ خدايا ! انتقام حسينم رو بگير . ”
4 ـ مسئله ديگه اي كه در زيارت عاشورا بهش تأكيد شده : بحث “ تمهيد ” هست . “ و لعن الله الممهدين لهم بالتمكين من قتالكم ” . خدا لعنت كند ممهدين را .
“ تمهيد ” به معناي فرش گسترانيدن ، زمينه ساز بودن و مقدمه شدن هست . مثل وقتي كه شخص از هواپيما پياده مي شه و جلوش فرش قرمز پهن مي كنند ! و يا اون كسي كه براي رسيدن به مدارج عالي ، درس مي خونه . به اين درس خوندن هم تمهيد مي گن . اون كسي كه براي ساختمان پايه درست مي كنه به اين پايه درست كردن تمهيد مي گن . و خيلي مسائل ديگه . وقتي مي گيم : “ لعن الله الممهدين لهم بالتمكين من قتالكم ” يعني خدا لعنت كنه كساني رو كه زمينه ساز بودند تا شما شهيد بشيد .
اين بحث تمهيد رو ميخوايم يه كمي بازش كنيم . تمهيد چند مدله . ( از اينجا به بعد داريم زيارت عاشورا رو در زندگي و جامعه و دنياي كنوني پياده مي كنيم . )
ممهدين در واقعه كربلا چه كساني بودند ؟ اول اونهايي كه نامه نوشتند و آقا رو به كوفه دعوت كردند . نامه هاي دروغ نوشتند كه مردم آماده اند . خيلي از اونها همون لحظه نگارش قصد امضا كردن نداشتند ، منتها ديدند همه امضا كردند ، ترسيدند ، گفتند حالا فردا اگه امام (ع) اومد و حكومت تشكيل داد سر ما بي كلاه مي مونه .
پس اولين مرحله تمهيد اينه كه آقا ! به دروغ بگي ما با شما هستيم . خطاب به امام يا رهبر جامعه ، خطاب به ولي فقيه بگي ما اهل كوفه نيستيم علي تنها بماند . اما موقع عمل كه شد ، شونه خالي كني . پس شعار دروغ اولين مرحله تمهيده . حتي اگر به مرحله آزمايش هم نرسه ، شما به جرم همين دروغ گفتن ، جزء ممهدين خواهي بود و معذب خواهي شد . لذا در زيارت عاشورا مراقب باشيم خودمون رو لعن نكنيم ! اين مرحله اول .
مرحله دوم تمهيد : وقتي هست كه پاي آزمايش به ميون مي ياد . بقول معروف يه كم سنبه پر زور مي شه . كساني هستند كه اول صادقند ، اما با يه كمي فشار مي برند . يه كم ترس باعث مي شه كنار بكشند . ديدند زياد سر مي برند ، زياد شكنجه مي كنند . از همون جا بريدند . و جزء ممهدين شدند .
اما گروه سوم ممهدين : اونهايي هستند كه وقتي ابن زياد اعلام كرد كه ما قراره براي قتال امام حسين (ع) لشكر بفرستيم ثبت نام كردند . اينها ديگه خيلي وضعشون خرابه ! ثبت نام كردند كه برن پسر فاطمه (س) رو بكشن !
و گروه چهارم : كساني بودند كه توان جنگيدن نداشتند ، با پول كمك كردند تا سر پيري ابن زياد دستشون رو بگيره ! كه اين ديگه خيلي بي لياقتي و جنايت مي خواد . بعضي ها خيلي بي چشم و رو بودند . اين مردم كوفه رو فقط علي مي شناسه كه چه جانورهايي بودند . اونها رو فقط زينب (س) مي شناسه . نقل كردند طرف زينتهاي زنش رو برد فروخت براي اينكه به لشكر يزيد كمك كنه . يكي نبود بگه : بدبخت ! داري مي ميري . پات لبه گوره . پسر فاطمه (س) غريبه . تو مي دوني پسر فاطمه (س) بر حقه ، ولي باز هم اينطور برخورد مي كني ؟!
حالا بيائيم توي جامعه خودمون . آقا ! اگر نسبت به مقام معظم رهبري صدق لساني نداشته باشي ، از ممهدين هستي . هموني كه توي زيارت عاشورا داري نفرينش مي كني . صدق لسان يعني چي ؟ يعني : اگر حرف مي زني بايد پاي حرفت مردونه بايستي . تا اون وقتي كه راي تو با راي رهبرت يكي هست ، اطاعت از رهبري هنر نيست . اون وقتي كه آقا چيزي گفتند و تو ديدي خلاف نظرت هست ، خلاف دلت هست ، اگر به خاطر خدا و به خاطر ولايت ، قبول كردي ، مي توني ادعاي پيروي از رهبري رو داشته باشي . تا وقتي حرف ما با حرف رهبر يكيه در حقيقت ما اطاعت نمي كنيم بلكه داريم حرف و رأي خودمون رو عمل مي كنيم . اما اون وقتي كه حرف آقا به دلت نچسبيد ، اگر دلت رو خط زدي بدون كه جزء ممهدين نيستي . در غير اين صورت ، توي زيارت عاشورا داري خودت رو هم لعنت مي كني !
اگه شعار دادي كه ما اهل كوفه نيستيم بايد تا آخرش پاي حرفت باشي وقتي آقا فرمودند : مبازره با تجمل گرايي ! اگه تو ماشين چند ميليوني داشته باشي ، دقيقاً اهل كوفه هستي .
كسي كه ادعاي پيروي از علي (ع) مي كنه و مثل معاويه زندگي مي كنه ، يكي از همون كساني هست كه ما هر روز داريم لعنتش مي كنيم . “ لعن الله الممهدين لهم بالتمكين من قتالكم برئت الي الله و اليكم منهم ” به اون هم داريم مي گيم كه : ما از شما بيزاريم ، شماها اسلام رو خراب كرديد ! شماها دين رو بد نام كرديد . شما هم جزء كساني هستيد كه امام حسين (ع) رو كشتند ! مراقب باشيم توي اين زمانه دين و اسلام رو خراب نكنيم . بقول آقاي قرائتي مي فرمودند : الان امر به معروف و عبادت و كمك كردن هاي بي دردسر باب شده ! مثلاً در ماشينت بازه ، حالا ممكنه خراب باشه . هزار نفر بوق مي زنند كه آقا در ماشينت بازه ! اما همين ماشين اگه بنزين تموم كنه . توي گرماي 40 درجه ، هر چي كنار خيابون بايستي يه نفر هم كمك نمي كنه !
يا اينكه طرف يه جايي نشسته ، يه نفر مي ياد مي گه : آقا معذرت مي خواهم . اينجايي كه شما نشستين نجس بود ! حالا بايد بره كت و شلوار و همه چيزش رو بشوره ! بيكاري آقا ! اينم امر به معروف شد ؟ تازه الان امر به معروف هايي باب شده كه اصلا براي دين و اسلام و حزب الله و رهبري دشمن درست مي كنه !
پس اين هم بحث تمهيد در زيارت عاشورا . اگه اين درسها رو از زيارت عاشورا بگيريم ، چي ميشه !؟ اصلا زيارت عاشورا براي همينه .
حالا ببينيم آرزوي كسي كه زيارت عاشورا مي خونه چيه ؟ “ اني اتقرب الي الله و الي رسوله و الي امير المومنين و الي فاطمه و الي الحسن و اليك بموالاتكم . ” مي خوايم تقرب پيدا كنيم . بايد ازپيغمبر (ص) شروع كني ، راه تقرب بعد از پيغمبر (ص) علي (ع) و فاطمه (س) است . بعد هم جاي ديگه نرو ! حسن (ع) و حسين (ع) و الي آخر .
تا اينجا مسير تقرب رو نشون داد . بعد مي گه كه چطوري تقرب پيدا كنيم . “ بموالاتكم و موالات وليكم و بالبرائه من اعدائكم و الناصين لكم الحرب . بالبرائه من اشياعهم و اتباعهم و اوليائهم . ” تقرب به هيچ وجه اينطور حاصل نمي شه كه مثلاً سرت رو بندازي پائين و بري توي غار يا بيابون بنشيني صبح تا شب و شب تا صبح گريه كني ، نماز بخوني . اينها تقرب نمي ياره . تقرب حاصل نمي شه مگر : “ بموالاتكم و بالبرائه من اعدائكم ” بايد بري توي جامعه و پدر دشمنان امام حسين (ع) رو در بياري . “ والناصبين لكم الحرب ” هر كسي رو كه ديدي بر عليه اسلام حرفي داره ، منطقاً و عملاً باهاش برخورد كني .
“ و بالبرائه من اشياعهم و اتباعهم و اوليائهم ” يعني : از دوستان غير ولايتي خودت ببري . بايد نسبت به اونها برائت داشته باشي . راه تقرب اينه . حالا با اين تقرب ديني ، اجتماعي و سياسيِ قوي چي مي خواي ؟ ميخواي به كجا برسي ؟ البته باز هم بحول و قوه خدا . “ اسئله ان يبلغي المقام المحمود لكم عندالله . ” مقام محمود ، يعني مقامي كه خود خدا از اون تعريف كرده ، حمدش كرده .
حضرت امام (ره ) مي فرمايند : “ مقام محمود يعني ارتباط خالصانه ، عاشقانه و عارفانه با خدا . ” خوب دقت كنيد . بايد اين سه خصوصيت داشته باشي تا به مقام محمودبرسي . 1 ـ خالصانه 2 ـ عاشقانه 3 ـ عارفانه . يعني از روي شناخت و معرفت . بعد امام (ره) ادامه مي دن : “ اين ارتباط ميسر نمي شود مگر در خلوت سحري . ”
ببينيد زيارت عاشورا داره ما رو به كجا مي فرسته ؟! “ الصلاه الليل مرضاه للرب .” مي خواد بگه : آقا ! زيارت عاشورا رو خوندي ؟ خيلي عاليه ولي نيمه شب يادت نره .
“ و من الليل فتهجده به نافله لك عسي ان يبعثك ربك مقاما محمودا .” شب دو ركعت نماز به جا بيار . چه بسا تو رو جزو كساني قرار بده كه به مقام محمود رسيدند .
اما مسئله بسيار مهم تسويف ، با توجه به فرارسيدن ماه هاي محرم و صفر كه وقت خودسازي هست و همچنين با توجه به فرارسيدن ايام امتحانات كه وقت نتيجه گيري و آينده سازي ، مسئله بسيار با اهميت و سازنده اي كه الان مي خوايم بهش بپردازيم ، بحث تسويف هست . حضرت علي (ع) مي فرمايد : “ ان اكثر صياح اهل النار من التسويف ”
بدرستيكه اكثر صياح اهل جهنم ، از تسويف است . “ صياح ” جمع صيحه است . صيحه يعني فرياد توام با درد . اكثر ناله هاي دردآلود اهل نار از تسويف هست . اينجا كلمه “ مِن ” ، مِنِ تعليل هست . يعني علت صيحه زدن تسويفه . حالا ببينيم تسويف چيه . الان شايد فكر كنيد كه اين تسويف چه گناه بزرگيه كه بيشترين ناراحتي ها رو براي ما در آخرت به بار مي ياره . شايد هركي 20 تا پيغمبر رو كشته باشه ، دچار تسويف شده . يا كسي كه صدها زنا رو مرتكب شده .
مي خوايم بررسي مي كنيم ببينيم تسويف چيه . تسويف خودش يك جور تمهيده . تسويف ، مهد گستر براي بسياري از گناهان هست . ريشه تسويف ، سوف هست . تسويف يعني سوفَ سوفَ كردن . ( فردا ، فردا كردن ) يعني كار امروز رو به فردا انداختن . ناله هاي اهل جهنم از اينه كه كار رو عقب انداخته اند . حالا اين دقيقا يعني چه ؟ ببينيد . ما دو نوع تسويف داريم . يكي تسويف در مسائل مادي و ديگري تسويف در مسائل معنوي .
تسويف در ماديات هم خود بر دو نوع هست . يك قسمت فقط دنياي ما رو خراب مي كنه و نوع ديگه هم دنيا رو خراب مي كند و هم آخرت رو . يكي از بزرگترين و مثمرثمرترين و با نفوذ ترين راههاي شيطون و يكي از بزرگترين دامها و حيله هاي شيطون بخصوص براي ما بچه مسلمونها ، براي ما هيئتها ، براي ما گريه كنها و براي ما بچه حزب الهي ها همين تسويف در امور ماديه . شايد بگيد : يعني چي كه تسويف در امور مادي ، آخرت رو خراب مي كنه ؟ اين مطلب رو خوب دقت كنيد . شايد تا حالا جايي نشنيده باشيد ، شيطون جوري دنيا رو براي آدم جلوه مي ده كه كار دنيايي براش بي اهميت مي شه . خيلي مكرِ عجيبيه . يكي از تسويفها اينه كه شيطون دنيا رو طوري جلوه مي ده ، كه انسان به بهونه اينكه : آقا ! ما مرغ باغ ملكوتيم ! از اين عالم خاك نيستيم ، الحمدلله از اين دنيا بريديم ، يك سري مسائل دنيايي رو رها مي كنه و بعد شيطون به وسيله همين دنيا زير آب آخرتش رو مي زنه . عجله هم نداره . هر چند سال كه طول بكشه .
ازش مي پرسم : “ آقا ! شما چكاره اي ؟ ” مي گه : “ ما كبوتر حرميم ! صبح و ظهر و شب توي مسجديم ! مي گم : آخه كبوتر حرم هم شد شغل ؟! خُب توي مسجد چكار مي كني ؟ مي گه : كار فرهنگي . مي گم : آقا ! اين خيانته ! كه تو داري مرتكب مي شي . بعد هم با يه ژست مدعيانه و عارفانه مي گه : آقا ! شما مي خواي ما رو از مسجد جدا كني و اهل دنيا كني ؟! مي گم : خُب برو ، اما چهار سال ديگه كه گير كردي ، به هم مي رسيم ، ببينم باز مي ري مسجد يا نه ؟! مسجد مي ري يا اينكه به هر چي نماز و نماز خون و منبري و مداح هست فحش مي دي كه ما يه عمر توي مجلس اينها رفتيم ، پاي منبرشون بوديم ، سينه زديم ، مجلس شون رو گرم كرديم ، اما هيچي بما نگفتن كه : بابا ! مسائل ديگه اي هم هست ، اونها رو هم بايد ياد بگيري . فقط نبايد شعار بدي ، بايد عمل هم داشته باشي . بابا ! درسِت رو هم بايد بخوني .
كسي هست كه من خودم مي شناسمش ، همرزم خودم بود ، 10 بار هم مجروح شد ، اما فقط 15 سال مرغ باغ ملكوت بود ! الان مي گه : من اصلا از صداي مداحي متنفرم ! اصلا وقتي مي بينم يه جايي مداحي هست راهم رو كج مي كنم ! ( تازه اون جبهه بوده . زياد هم علافي نمي كرده . ) بهش گفتم : تقصير خودته . چرا بعد از جنگ نرفتي دنبال درس ؟ تنبلي كردي ، مثلا بي خيال دنيا بودي ، حالا نه شغل داري ، نه موقعيت و نه وجهه اجتماعي و نه شرايط ازدواج . لذا گير كردي و از همه اون معنوياتي كه قبلاً باهاش عشق مي كردي بريدي . توي سركوفتهاي فاميل و دوستان گير مي كني . همه جا سركوفت مي خوري كه حرف نزن ! بيسواد ! بعد هم ، همه چيز رو به گردن خدا مي ندازي ! بابا ! چرا اينجوري به خدا ظلم ميكني ؟!
دقت كنيد . فتواي حضرت امام (ره) هست . ايشون فرمودند : حرامست به مدرسه برويد و درس نخوانيد . حرامست ! يعني اگر درس نخوني ، به محض اينكه پات رو توي دبيرستان گذاشتي برايت گناه مي نويسند . تويي كه داري صبح تا شب حرام مرتكب مي شي ديگه چرا سينه مي زني ؟ ديگه براي چي هيأت مي ياي ؟ براي چي نماز شب مي خوني ؟ تويي كه درس نمي خوني داري گناه صغيره انجام مي دي و اصرار بر صغيره ، گناه كبيره است . حضرت علي (ع) مي فرمايد : لاصغيره مع الاصرار . اون گناه صغيره اي كه تكرار بشه ديگه صغيره نيست . كبيره است . اينهم تسويفه . تسويف دنيايي كه آخرش آخرت رو خراب مي كنه . “ خسر الدنيا و الاخره . ”
اين چيزهايي كه تا حالا گفتم ، فعلاً مكر شيطونه . تسويف ديگه كار خود ماست كه آخر مي گم .
اما تسويف در امور معنوي : الان اينجا يك چيزي رو مي شنوي ، يه چيزي رو ياد مي گيري ، اگر بعد بهش عمل نكني و عقب بندازي اين تسويف در امور معنوي هست . مثلاً مي گن : آقا ! نماز اول وقت چه فايده هايي داره ، اگر نماز قبول نشه ، ديگه هيچ كاري فايده نداره . آقا ! اولين سوال قيامت نمازه ، اگه رد شدي ديگه از بقيه سئوال نمي كنند . همه اينها رو شنيدي ؟ بعد به خودت مي گي ديگه ان شاءالله نمازهام رو درست مي خونم . اگه از همين الان شروع نكني ، دچار تسويف در امور معنوي شدي . و روز قيامت زياد حسرت اون رو مي كشي . يك هفته با امروز و فردا كردن مي گذره . بعد يواش يواش ديگه اون آتيشي كه توي مجلس و پاي منبر در دلت افتاده بود سرد مي شه . شيطون هم ، همين رو مي خواد . بعد روز قيامت صيحه مي زني كه كاش همون شب مردونه رفته بودم پاي گود و ديگه ول نمي كردم . مي گن : آقا ! نماز شب اين فايده ها رو داره . مي گه : حال امشب خوابمون مي ياد ، از فردا شب . كار رو عقب مي ندازه . بابا ! لااقل 5 ثانيه پاشو ، بگو : “ استغفرالله ” بعد بخواب . نگذار گرفتار تسويف بشي . اگر شده يك دقيقه ، اما اين مبارزه رو داشته باش . از همون اولين قدم مبارزه كن . بگو : من مي دونم شيطون سنگ مي ندازه اما من از همين امشب شروع مي كنم . با تسويف مبارزه كن . از همين الان كه رفتي خونه كتاب درسي رو باز كن و شروع كن . ولو 5 دقيقه ، يك ربع . ولي نگذار سرد بشي . تا تنور داغه نون رو بچسبون . از همين الان كه تصميم گرفتي شروع كن . بعضيها از سفر مشهد كه برمي گردند ، اولش واقعاً داغ هستند ، يه تصميم هاي خوبي مي گيرن ولي بعد دچار تسويف مي شن و سرد مي شن . اين رو دقت كن ! وقتي تصميم به انجام عملي گرفتي ، همون جا اراده ات رو به رخ شيطون بكش . بگو به كوري چشم تو از همين الان شروع مي كنم .
خُب اين هم از تسويف در امور مادي و معنوي انشاء الله خدا عنايت كنه ما هيچ وقت گرفتار تسويف نشيم . چون بلاي جان دنيا و آخرتمون هست . هم دنيا رو خراب مي كنه و هم آخرت رو .
بعضي وقتها من در بين بچه ها چيزهايي مي بينم كه واقعاً اميدوار مي شم . چند روز پيش به خونه يكي از
بچه ها رفته بوديم ، ديدم يه مقوا كذاشته كنار طاقچه ، روش برنامة درسيش رو نوشته بود ، يه سري احاديث جالب و زيبا رو هم براي اينكه از يادش نره ، روي اون نوشته . اولين حديثي كه نوشته بود ( من از اين انتخابش خيلي لذت بردم ) اون حديث حضرت رسول (ص) در مورد نماز بود ، ايشون مي فرمايند : لركعتان خفيفتان من ماتحتقرون احب الي صاحب هذا القبر من دنيا كم كلها .
خب اين رو زده توي طاقچه اتاقش و هروقت مي خواد نماز بخونه ، يادش مي ياد كه يه روزي مي شه براي دو ركعت نمازهاي ساده و الكي خودمون گير مي كنيم . اين يعني مبارزه با تسويف .
بعضي احاديث واقعاً با دل آدم بازي مي كنه . شايد حالا كه خونه رفت ، اين حديث رو بنويسه كه : “ ان اكثر صياح اهل النار من التسويف ”
انشاءالله كه خدا عنايت مي كنه و اين جمعي كه ما تشكيل داديم ، حداقل تا دم مرگ با هم بمونيم . و كسي از اين جمع بريده نشه . روز به روز همه با هم ، قدم به قدم و با كار روي ريشه ها جلو بريم . اينجا ديگه بحث ، بحثه پشت بامه . آدم بايد دقت كنه نه از اين طرف بيفته و نه از اون طرف . انشاءالله
والسلام